Lieve mensen,
Met nog 6,5 week op de teller voordat we naar Nederland komen hier een bericht vanuit Arnhemland Australie.
Na 6 maanden in Maningrida verbleven te zijn en praktisch van de moderne wereld afgezonderd te zijn. Kregen we 2 weken geleden het aanbod om voor 24 uur naar Darwin te gaan. De piloot van het
vliegtuigje van de organisatie wist ons te vertellen dat het vliegtuig voor een check-up naar Darwin moest vroeg of we mee wilde; JA! Op de terugweg zouden we na een tussenstop via Oenpelli over
Kakadu National Park vliegen; Helemaal top dus!
Darwin was goed! Heel apart om dan na zo'n lange tijd door een shopping-mall te lopen, in de kroeg te staan, uit te moeten kijken bij het oversteken, etc. Toen we voor het eerst in Darwin aankwamen
vonden we het maar een klein, saai dorpje. Maar nu na 6 maanden afgelegen in Maningrida gewoond te hebben... CHAOS!!! Maar desalniettemin SUPER!!!
In Darwin hadden we afgesproken met Adri, hem hadden we ontmoet in Lembata, Indonesie en heel toevallig stuurde hij dat hij eveneens die vrijdag in Darwin zou landen. Na bier en verhalen
uitgewisseld te hebben hadden we afgesproken dat het mooi zou zijn als we hem Maningrida zouden kunnen laten zien.Eenmaal terug in Maningrida e.e.a. in werking gezet en Adri heeft een aantal dagen
hier gelogeerd en verkend.
De laatste week is het voor ons nog aardig spannend geweest of we wel hier zouden kunnen blijven aangezien we met een working Holiday Visum maar maximaal een half jaar voor een werkgever mogen
werken en die we er op een aantal dagen na er op hebben zitten. Bij het overhandigen van ons 2 jaar contract had de organistie beloofd om een 457-visum te regelen. Dit is een visum waarbij we 4
jaar zouden kunnen blijven werken / wonen in Australie mits er een bedrijf ons sponsort... Dit visum is inmiddels aangevraagd, maar natuurlijk te laat en in eerste instantie zou dit betekenen dat
we zouden moeten wachten tot deze binnen zou zijn (duurt nu nog 1,5 maand). Gelukkig met wat druk van onzer zijden en het inzetten van de Aboriginal Board Members hebben ze ons een tussen oplossing
geboden; We blijven werken waar we werken alleen tijdelijk, tot het sponsor-visum er is, met een andere organisatie die ons op papier uitbetaald. Eind goed, al goed! We kunnen hier op deze speciale
plek ons geld voor de Philippijnen blijven verdienen!
We kunnen niet wachten om naar Nederland te komen!!!
Dikke kus voor jullie allen en tot latersss!!!
Marnix en Elma