Mount Kinabalu

(Locale tijd GMT + 7, Kota Kinabalu)

Dag lieve mensen,

'Mount Kinabalu..... You have to do it! Forget about the cost, the pain in your knees, the price of beer at Laban Rata (hint, you don't want a hangover at this altitude). Forget about the 2 am wake up, the freezing cold, your pounding head and the people falling over in front of you as you haul yourself up the chain in the dark. When the sun comes up, all is revealed, and it's good. Very, very good!'

Woensdag ochtend zijn we vertrokken naar Mount Kinabalu! De hoogste berg van Zuid-Oost Azie met een top van 4095m. Op 1866m hoogte was het begin punt van een 2 daagse klim naar de top. De eerste dag hebben we geklommen tot een hoogte van 3272m. De route bestond voornamelijk uit stenen, rotsen en af en toe een trap. Elke stap die we gezet hebben ging omhoog en had minder zuurstof tot gevolg.Op 3272m hoogte stonden er een aantal hutten, waar we de nacht zouden doorbrengen. Om 18:00 uur aan het diner en om 19:30 uur naar bed, om daarna weer om 02:00 te gaan ontbijten. De nacht was een drama. Het was steenkoud in bed en zonder verwarming of warme douche was dit een verloren strijd. Elma had het geluk dat ze zeker 15 min geslapen had, Marnix heeft zelfs dat niet gehaald. De wekker ging en we mochten weer verder. Eerst was het tijd om 2 broeken aan te trekken, het bovenlichaam met 4 lagen te bedekken, een sjaal, handschoenen en een muts op te zetten. Na een ontbijt stond onze gids om 02:30 ons weer op te wachten.

Het was pikdonker en het enige zicht dat je had werd verzorgd door onze hoofdlampjes. Daarna begon de weg naar de top. Al vrij snel was er geen sprake meer van een pad en moesten we een touw volgen. Uiteindelijk was dit touw de enige mogelijkheid om je aan omhoog te trekken op de rotsen. Het was ontzettend zwaar, maar ook een fantastische ervaring om in het donker op deze hoogte naar de top te klauteren. Om 05:10 hadden we het eindpunt bereikt. Een klein bordje met een platform van nog geen m2. Fantastisch!We hebben het geluk gehad dat we vrij snel waren en iedereen voor bleven. Toen wij boven waren stond er maar 1 andere man en hebben we even optimaal kunnen genieten van onze prestatie. Het was nog steeds pikdonker en achter ons zagen we een slang van lampjes. Zij hadden nog een lange weg te gaan. Het was steenkoud en al gauw werd het te druk om op dit punt te wachten op de zonsopgang. We zijn een stuk naar beneden gegaan om op een ruimer stuk te genieten van een prachtige zonsopgang. Ineens konden we zien waar we waren en hoe we naar boven waren geklommen. Aan touwen langs diepe afgronden. De weg terug naar de hut was super.

Nadat we bij de hut voor de tweede keer hadden ontbeten begon de laatste afdaling. Deze heeft net zo lang geduurd als de klim en was voor Elma zelfs nog zwaarder. Je spieren worden pudding en je knieën krijgen flink wat te verduren.

Gister en vandaag hebben we nog een klein souvenirtje gekregen van De Berg. Heel veel spierpijn! Stoepranden zijn vervelend en een kamer waarvoor je 5 trappen op moet is ook geen pretje.

Hoe dan ook, zeker de moeite waard! (Zie foto's)

Dikke kus uit Sabah

De aftrap

(Locale tijd GMT + 7, Singapore, Kuching)

De reis is begonnen! Althans, we hebben het champagne toerist imago achter ons gelaten sinds een paar dagen. Op onze honeymoon hebben we niets meer gedaan. Onderschat het genieten van niets doen niet, dat was nog best hard werken...

Na 16 dagen strand, lezen en spelletjes doen zijn we vertrokken richting Singapore. Daar hebben we Maarten en Elske opgezocht die er sinds een jaar wonen. Zij hebben ons de plaatsen laten zien die je als backpacker niet kan vinden. We zijn naar 1-altitude geweest. Het hoogste dakterras met bar ter wereld. 's Avonds op 282m hoogte een 360® uitzicht over Singapore met een biertje in de hand. Het was een fantastisch uitzicht. Verder hebben we het gewoon heel gezellig gehad en een goed kijkje in het leven van een expat in Singapore.

Maandag zijn we naar Kuching in Borneo gevlogen en de volgende dag meteen de jungle opgezocht in Bako national park. Daar hebben we de Proboscis apen (die met die grote neus) gezien die alleen nog op Borneo in het wild leven. Na een uurtje of 3 begon het te regenen. Gelukkig was er een hutje waar we konden schuilen. De bui werd steeds heftiger, maar na een uur hebben we toch maar besloten om richting de uitgang te gaan. De Maleisiër die met ons mee liep had 1 reserve poncho bij zich die natuurlijk naar de dame is gegaan. Eenmaal 15 min onderweg ging het pas echt los. Het water kwam harder naar beneden dan onder de douche en het pad naar beneden was beter te omschrijven als een waterval. Het water liep via onze benen regelrecht de schoenen in en na 18 keer bijna tot je enkel in het water te hebben gestaan is het redelijk gedaan met de waterdichtheid van de schoenen. Doorweekt (vooral Marnix zonder poncho) en met soppende voeten kwamen we beneden. Maar we hadden dit keer wel Deet op tegen de muggen!

Gister zijn we naar een Orang Oetang rehabilitatie centrum geweest. 's Ochtends worden ze gevoerd en bestaat de kans dat er een aantal op komen dagen. Nog voor we bij de voederplaats waren reageerde een verzorger nogal verrast op het geluid van een aap. Het bleek Ritchie te zijn, de dominante mannetjes aap die zelden tevoorschijn komt, zelfs niet bij het voeren. En daar zat hij, achter bovenin de boom, een 140kg wegende Orang Oetang. We hebben het idee dat omdat de Baas gister kwam eten dat hij zijn hele familie meegenomen had. Nadat hij klaar was vertrok hij weer de jungle in en kwamen om ons heen overal bomen in beweging en andere apen tevoorschijn die om de beurt voedsel kwamen halen. Van de 24, hebben we ze bijna allemaal mogen zien. Jong, oud, moeders met baby's... het was geweldig. Wat een beesten en wat een belevenis!

's Middags zijn we ook naar een krokodillen farm geweest. Het voeren was een typisch Aziatische show. Een touw gespannen met een stuk vlees eraan waar ze voor moesten springen. Wel lachen om te zien en vooral voor de Aziaten een trekpleister. De terugweg was afzien omdat we een stuk in de felle zon naar de bushalte moesten lopen, maar we hadden vandaag wel deet op én onze poncho bij ons, haha. Over een paar maanden zullen we echt goed voorbereid onze dagen doorbrengen.

Dikke kus vanuit Kuching!

Oh ja........ Honeymoon

(Locale tijd GMT + 7, Londen, Kuala Lumpur, Tioman Tekek)

Wat een fantastische weken hebben wij gehad. Heerlijk om te weten dat het zo voorlopig nog wel even door zal gaan. We zijn begonnen met een fantastische bruiloft samen met de twee gezinnen in Portugal op 13 mei. En natuurlijk gevolgd door een fantastisch feest in Nijmegen. We hebben genoten!

De eerste week van onze reis is voornamelijk goed te omschrijven als een ‘Oh ja' week. Om te beginnen hebben we nog elke keer wanneer we de trouwringen om onze vingers zien de gedachten: Oh ja, we zijn getrouwd! Na lang wachten in Londen en een lange vlucht in de airco zijn we om 13:30 geland in Kuala Lumpur. Op het heetst van de dag in KL naar buiten lopen. Oh ja, zo warm was het hier. De eerste twee dagen gewoon rustig rond gelopen om te wennen aan de hitte, drukte en cultuur. Daarna klaar voor onze huwelijksreis.

Een ****Resort met zwembad aan het strand, elke dag schone handdoeken en beddengoed en zelfs de badhanddoeken van het Resort. Epkes lopen gewoon over het terrein. Ja, nu vinden we de apen nog leuk, maar we weten dat ze vanzelf een keer het eten uit de hand gaan jatten. We genieten met volle teugen van onze honeymoon omdat we maar al te goed beseffen dat dit vanzelf zal overgaan van ****Resort naar hostel, van kingsize bed naar dunne matrassen en te kleine bedden, van airco naar klamboes met gaten en van wittebroodsweken naar overleven in de jungle, haha.

Wat betreft overleven in de jungle, daar hebben we een begin in gemaakt. Via de jungle zijn we naar de andere kant van het eiland gegaan. Pittig stukje hoor. Het was prachtig en we hebben een familie apen gehad die ons een tijd achtervolgd heeft en zelfs op 5 m afstand bleef zitten. Het was een mooie tocht. Oh ja, in de jungle draag je een lange broek en lange mouwen. Even vergeten. Wat een drama, 34 beten op de armen en benen maken direct een maanlandschap van je lichaam.

Gister zijn we naar een eilandje voor de kust gezwommen (leek overigens dichter bij dan het was) om daar te snorkelen. Dat was wederom fantastisch. Onder de blauwe zee zijn alle kleuren van de regenboog te vinden!

Het is nu weer tijd om een duik te nemen in het zwembad. Wij genieten nog tot volgende week donderdag van onze honeymoon en gaan ons daarna klaarmaken voor het budget reizen.

We hebben er zin in!

Dikke kus van Marnix en Elma