Back in town
Lieve mensen,
Ondertussen zitten we alweer ruim 2 weken in Maningrida en kunnen we melden dat we weer aardig gesetteld zijn.
De laatste week in de Filipijnen stond grotendeels in het teken van de papierhandel. Op de laaste dag liepen we om 17:05 uur het kantoor van de Department of Tourism uit. Alle papieren voor de Special Investment Resident Visa zijn ingeleverd! Nu is het een kwestie van wachten op het groene licht. Gaat alles goed dan kunnen we met dit visum 'vrij gemakkelijk' de overige benodigde papieren regelen. We zijn er nog lang niet, maar de eerste en belangrijkste horde is genomen.
Toen we eenmaal in Maningrida geland waren, was het erg onduidelijk waar we zouden gaan wonen. Ons vorige huis was vergeven en de kerel die het allemaal zou regelen was nergens te vinden. Na twee dagen ergens gelogeerd te hebben kregen we uiteindelijk een unit op steenworp afstand van waar we eerst woonde. Dicht bij de sociale contacten en bij het werk, dus ideaal.
Elma is eigenlijk meteen bij aankomst in Australie begonnen met werken. Ze werkt weer in de supermarkt waar we een jaar geleden ook zijn begonnen. Aangezien Marnix geen werkvergunning heeft gekregen was het wachten tot de plaatselijke aannemer (zwartsig) werk voor hem had. Inmiddels heeft die er gelukkig ook weer twee dagen opzitten.
De planning voor de komende maanden is geld verdienen en werken aan Duli Beach Resort . In September op naar Nederland voor +/- een maand, en dan...... (weet nog niemand).
Bij deze weer een update vanuit de outback!
Dikke kus,
Elma en Marnix
DULI BEACH!!!
Lieve mensen,
Deze keer weinig tekst, veel foto\'s.
Met de papierhandel verloopt het voorspoedig, we hebben bijna genoeg verzameld om het visum aan te mogen vragen en de eerste palen van het hek zijn geslagen.
Naast alle zakelijke afspraken en verplichte nummertjes zijn we toch goed vakantie aan het vieren.
Het einde kruipt al wel in zicht gezien het feit dat we 1 mei alweer terug vliegen naar Manila om vervolgens de 5de alweer in Australie aan te kloppen.
Later meer!
Dikke kus ons!
De speurtocht naar Duli Beach
Lieve mensen,
Na 1,5 week in de Filipijnen te zijn is het tijd voor een update. Onze 6 weekse vakantie staat in het teken van Duli Beach (en natuurlijk ook echt vakantie houden). De eerste dag in Manila hebben we dan ook meteen de aftrap gegeven aan onze puzzeltocht naar een SIRV (Special Investment Resident Visa).
Na in een voor backpackers begrippen luxe hotel ingechecked te zijn (we voorzagen dat we wel een prima 'thuisbasis' voor dit avontuur nodig hadden) zijn we begonnen bij de Department of Tourism. Na een heel vragen vuur van twee medewerkers kregen we het groene licht om officieel de procedure in te gaan. We kregen een hele waslijst met te regelen papierwerk mee; erg indrukwekkend en beloofde een mooie uitdaging te worden...
Een van de punten; het bedrijf officieel inschrijven. Wij op naar het hoofdkantoor van de Filipijnse kamer van koophandel in Manila. Na een hele uitgebreide uitleg waarom het allemaal niet mogelijk was bleek zijn conclusie dat we naar de hoofdstad van Palawan moesten gaan. Wij zouden daar zaken gaan doen en moesten ons dus daar inschrijven, bovendien waren zij gespecialiseerd in toerisme, hij meer in call centres. Dezelfde avond hebben we een vlucht geboekt, maar we hebben wel nog even 2 dagen genoten van ons hotel met zwembad en Manila leren kennen. Na alle spookverhalen zijn wij positief verrast door de hoofdstad.
Op dit moment loopt het proces voor de inschrijving van ons bedrijf nog. Vandaag zelfs met de grote baas van dit gebied om de tafel gemoeten aangezien we een weg bewandelen die op dit eiland nog niet eerder is voorgekomen. De Filipijnse overheid heeft speciaal voor buitenlandse investeerders het interessant gemaakt om naar de Filipijnen te komen, echter de verschillende onderliggende instantie zijn er duidelijk nog niet op ingesteld. Iedere instantie heeft eigen voorwaarden en die conflicteren met elkaar. Maar we zitten in ieder geval op de goede weg.
Een ander punt op de lijst; een medische verklaring. We kregen van de dokter 8 papiertjes uitgeschreven, met daarop; X-ray, ECG, drugtest, HIV-test, bloedtest, urinetest, ontlastingstest en psychologische test. Daarna werd duidelijk dat we op verschillende plekken in de stad deze punten moesten afwerken en met de resultaten terug bij hem moesten komen. Het ziekenhuis had namelijk niet de middelen in huis om dit te verzorgen. We kunnen melden dat we de hele tour verspreid over een paar dagen door de stad gehad hebben en dit ons op erg uiteenlopende plekken heeft gebracht. Bij terugkomst bij de dokter zijn we allebei gelukkig gezond en niet gek verklaard en hadden we onze item van de visa-waslijst binnen.
Ook een politieverklaring leek een makkelijke... Alleen niet voor een buitenlander die dat in de Filipijnen wil regelen. We zijn uiteindelijk bij de Filipijnse AIVD terecht gekomen die ons naar Manila wilde doorverwijzen (= het standaard antwoord van iedereen die niet precies weet hoe het werkt). Na een hoop tegen argumenten vanuit onze zijde loopt nu dit proces ook; vingerafdrukken en gegevens van ons zitten in de molen. Volgende week komt daar hopelijk uit dat we nergens gezocht worden.
We hebben inmiddels hier ook een bankrekening geopend om hiermee op termijn onze investering te kunnen aantonen. Na de eerste overboeking vanuit Nederland trok de Rabobank al meteen aan de bel met vraagtekens over deze transactie, haha!
Het hele proces voelt voor ons als een groot computerspel met een hoop levels en opdrachten die we moeten afwerken en na ieder level komt er weer een nieuwe baas om de hoek om te 'verslaan'.
Het doel van het spel is duidelijk voor ogen en maakt het spelen super mooi!
We houden jullie op de hoogte!
Groeten Elma en Marnix
P.s.: Deze keer geen foto\'s i.v.m. slecht internet.
Maningrida 6
Lieve mensen,
De tijd vliegt! Dat blijkt wel aan de periode die tussen dit en het vorige bericht zit...
Grote lijnen hier; werken, buiten zijn, bbq-en en natuurlijk vissen. Gelukkig is het regenseizoen redelijk droog. Wat natuurlijk niet een heel goed teken voor dit gebied is, maar wat er wel voor zorgt dat we in het weekend gewoon de deur uit kunnen. We hebben pas 1 of 2 echte buien gehad. Dat zijn fantastische tropische buien met een prachtige bliksem show die hieraan vooraf gaat.
Ondertussen zijn we druk met van alles en nog wat regelen: visa Australië, voorbereidingen Filipijnen, etc. Lang verhaal kort; zoals het er nu voorstaat: 2de werkvisum Marnix is geweigerd ivm leeftijd (weinig aan te doen), visum Elma is geweigerd ivm verkeerde informatie door een B.A.C. medewerker (bezwaar schrift is ingediend). Het is nu afwachten op het (herziend) antwoord.
Ongeacht de uitslag vliegen we 26 maart naar Manila / de Filipijnen. Lukt het ons om de visa te regelen dan zullen het een paar weken van voorbereidingen daar zijn. Lukt dit niet, dan zal het de officiële aftrap van het nieuwe avontuur in de Filipijnen zijn. Op dit moment staat nog veel open, maar welke kant het ook op gaat; wij hebben er zin in!
We houden jullie op de hoogte!
Dikke kus!
Ons
5 weken vakantie in eigen land!
Lieve mensen,
Inmiddels zijn we, na 5 fantastische weken in Nederland, weer terug in Maningrida.
Super mooi om vakantie in eigen land te hebben gehad!
Doordat we een auto mochten lenen van PaMa Koster hebben we het maximale uit deze weken kunnen halen. We hebben in 5 weken onwijs veel kilometers kunnen maken en hebben nog nooit zoveel logeerbedden in zo\'n korte tijd mogen gebruiken; iedereen dank daarvoor!
We kijken terug op hele fijne weken, waarin we (bijna) iedereen hebben kunnen zien en weer even echt samen mee hebben kunnen zijn.
De heimwee is weer weggepoetst en met een brok in de keel toch weer afscheid van iedereen genomen.
De komende negen maanden staan puur in het teken van geld verdienen en hopelijk kunnen we dat blijven doen op deze speciale plek tussen deze speciale mensen.
Zoals het er nu naar uitziet komen we rond september volgend jaar terug voor een paar weken en we hopen dat we het net zo naar ons zin zullen hebben!!!
Allemaal alvast een fijne jaarwisseling en dank voor de 5 fijne weken!!!!
Dikke kus Elma en Marnix
Maningrida 5
Dag lieve mensen,
Nog 3 weken te gaan voor we iedereen weer gaan zien! We hebben onwijs veel zin in onze vakantie naar Nederland.
De dag na ons vorige bericht is alles toch wat anders gelopen dan verwacht. We konden niet meer bij onze werkgever blijven werken ivm het 6 maanden werklimiet van ons visum. Deze werkgever zou een ander visum voor ons aan gaan vragen en in de tussentijd konden we bij de concurrent gaan werken. Ondertussen Bawinanga Aboriginal Corporation onder curatele gesteld. De vorige CEO blijkt er nogal een puinhoop van te hebben gemaakt. Sinds deze week heeft de overheid het roer overgenomen en het sponsor visum dat aangevraagd zou worden is onderaan de prioriteitenlijst verdwenen. Of het er ooit nog van gaat komen... geen idee. Tot die tijd zitten we in elk geval goed bij de nieuwe werkgever en we mogen hier blijven werken. Ook kunnen we voorlopig nog in ons huisje van de vorige werkgever blijven wonen.
Twee weken geleden zijn we uitgenodigd om een begrafenis ceremonie bij te wonen met een wel heel speciaal verhaal. Tijdens de tweede wereldoorlog was een schedel door de Amerikanen meegenomen. Al die tijd heeft deze in een museum gelegen en drie jaar geleden is er vanuit Australie gevochten om het terug naar de familie te krijgen. Door de schilderingen op het schedel was achterhaald dat het tot een familie uit de buurt behoorde. In de Aboriginal cultuur is het ontzettend belangrijk dat stoffelijk overschot van een overledene op hun eigen grond begraven wordt. . De familie heeft daarom een ceremonie voorbereid om na al deze jaren alsnog een traditionele begrafenis te hebben. De lading van deze ceremonie werd bevestigd door de aanwezigheid van National Geografic.
Lieve mensen, tot snel!!!
Dikke kus van Marnix en Elma
Maningrida 4
Maningrida 3
Lieve mensen,
Tijd voor weer een korte update vanuit Maningrida.
De keer zullen we de foto's meer laten zeggen dan het verhaal. Hier gaat alles goed en vermaken we ons nog steeds erg goed! Weken in een Aboriginal gemeenschap blijft erg interessant en de organisatie is volop in beweging dus we hoeven ons niet te vervelen.
Doordat we beter contact met de lokale mensen krijgen gaan ze ook steeds meer met ons delen. Zo hebben we laatst een trip gemaakt met een familie die ons hun eigen land (lees grond) wilde laten zien.Heel speciaal om dat mee te mogen maken en zonder de toestemming van de 'traditional landowner' niet mogelijk.
Ondertussen hebben we verschillende manieren geleerd om van het land te leven, daarvoor zie foto's. We leren hier natuurlijk van de besten en wellicht handig later voor in de Philippijnen ;-).
Verder hebben we hebben we onze 'vakantie' (klint nog steeds raar...) geboekt!We vliegen in November naar Nederland voor 5 weken! Met een kleine tussen stop van twee dagen in Singapore landen we 24 November op Schiphol. Tijd om onze Nederlandse heimwee even weg te poetsen! Na een kleine worsteling op het werk ook de kerst er nog uit weten persen en de 26e december vliegen we dan weer terug naar Maningrida.
We hebben echt super veel zin om iedereen weer te zien! (... en natuurlijk in friet van Vuurens!)
Dikke kus Marnix en Elma!